Jak powstają tace stosowane w punktach gastronomicznych?

Produkty wytwarzane z tworzywa sztucznego cieszą się dużą popularnością ze względu na swoje właściwości – niewielką masę, dużą wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne, a przy tym estetyczny wygląd. Różne rodzaje tworzyw syntetycznych są dostępne w rozmaitych wybarwieniach – od całkowicie przezroczystych, po lekko koloryzowane, aż po nieprzezroczyste, wykonane z jednolitego materiału w wybranym kolorze.

Większość tworzyw dobrej jakości zachowuje swoją barwę przez dłuższy czas, ponieważ jest odporna na promieniowanie ultrafioletowe będące składnikiem naturalnego światła słonecznego, co eliminuje ryzyko blaknięcia kolorów przez rozkład barwników.

Tworzywa sztuczne to nie tylko rozmaite kolory, ale również możliwość wykonywania nadruków, co ma wielkie znaczenie w przypadku produktów mogących mieć zastosowanie jako materiały reklamowe. Dzięki nowoczesnym technologiom druku – hybrydowej będącej połączeniem tradycyjnej fleksografii i druku cyfrowego CtP albo druku UV na różnych przedmiotach mogą powstawać dowolne trwałe pełnokolorowe nadruki o jakości zastrzeżonej do niedawna wyłącznie dla druku offsetowego. Przykładem produktów powstających w ten sposób są choćby tace dla gastronomii wszelkich typów. Przyjrzyjmy się bliżej ich rodzajom i zastosowaniom, a także sprawdźmy, w jaki sposób powstają.

Tace dla gastronomii – wyposażenie niezbędne w każdym lokalu

Wszystkie punkty gastronomiczne to miejsca, gdzie tradycyjnie stosuje się wszelkiego rodzaju tace. W restauracjach służą one przenoszeniu potraw z kuchni na salę i podawaniu ich do stolików. W barach szybkiej obsługi są wykorzystywane do tego, by konsumenci mogli zabrać odebrane zamówienie do stolika, często będąc w użyciu także jako podkładka. Najczęściej są również pomocne przy wyrzucaniu opakowań czy resztek posiłku, a po dokładnym myciu i dezynfekcji używane ponownie przez kolejne osoby. Z tacami tego rodzaju można też zetknąć cię na wszelkiego rodzaju stołówkach czy punktach, gdzie posiłek można zjeść na zewnątrz.

Plastikowe tace to także jeden z nieodłącznych elementów wyposażenia baru i pubu. Z okrągłych tacek z tworzywa korzysta się przy roznoszeniu gościom drinków do stolików – w ten sposób podawane są zarówno mocne alkohole, jak i piwo, wino, koktajle czy napoje bezalkoholowe. W wielu tradycyjnych kawiarniach, w których nie sprzedaje się napojów w kubkach ze styropianu czy polipropylenu, okrągłych tacek używa się przy roznoszeniu filiżanek i szklanek. Wiele tac podobnego rodzaju stosuje się też do rozlewania piwa z dystrybutorów.

Tace używane w gastronomii często są ozdobione nadrukami zawierającymi treści reklamowe – zwykle dotyczą producenta jednego z oferowanych i promowanych w ten sposób napojów. Często produkuje się też tacki okolicznościowe używane podczas rozmaitych imprez – festiwali muzycznych lub wydarzeń sportowych. Tego typu produkty w wielu przypadkach są też ozdabiane nazwą lub logiem lokalu, w którym są używane. Podobne nadruki stosuje się na tackach używanych do roznoszenia potraw.

Tacki do napojów mogą mieć powłokę zapobiegającą przesuwaniu się szklanek, filiżanek czy kieliszków, zrobioną z poliuretanu albo tworzywa zwanego TPE, które jest bardzo elastyczne i ma właściwości podobne do gumy lub podobnych elastomerów.

Jak wygląda produkcja tac dla gastronomii z tworzyw sztucznych?

Ponieważ tworzywa sztuczne są termoplastyczne, tzn. możne je łatwo formować w wyższych temperaturach, w których stają się półpłynne stosunkowo łatwo uzyskiwać z nich proste lub bardziej złożone kształty przestrzenne. Istnieje wiele technologii produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych uzależnionych zarówno od ich rodzaju, jak i typu przedmiotu, jaki ma być z nich wykonany. Wśród najczęściej wykorzystywanych znajduje się wytłaczanie, termoformowanie i najpopularniejsze wtryskiwanie.

Każda z tych technologii ma swoja własną specyfikę. Produkty wytłaczane to na ogół produkty o znacznej długości – wykonywane z elastomerów uszczelki, profile przestrzenne, popularne rury, ale także cienkie płyty o znacznej nawet szerokości, folie czy rękawy foliowe. W ten sposób można też wytwarzać niektóre rodzaje butelek czy opakowań. Wiąże się to z przepuszczaniem uplastycznionego tworzywa przez głowicę o określonym kształcie. Termoformowanie tworzyw sztucznych to z kolei metoda umożliwiająca uzyskiwanie produktów powstających z płaskich arkuszy, które są dociskane do formy za pomocą nadciśnienia albo próżni – w ten sposób wytwarza się wiele rodzajów opakowań, np. plastrów, tacek, wkładów do pudełek, a także m.in. naczyń jednorazowych.

Technologia wtryskiwania jest jedną z bardziej wszechstronnych metod produkcji i może być z powodzeniem używana zarówno przy wytwarzaniu bardziej złożonych przedmiotów o strukturze przestrzennej, jak i znacznie prostszych – choćby tak popularnych wiader i misek, pudełek, naczyń czy wreszcie rozmaitych tac dla gastronomii. Cały proces wtryskiwania polega na wtłoczeniu do formy o odpowiednim kształcie upłynnionego tworzywa, które po ostygnięciu nadaje się do wykorzystania lub dalszej obróbki, np. naniesienia dodatkowej powłoki lub wykonania nadruku.

Cały proces wtryskiwania przebiega w kilku etapach. Pierwszym z nich jest uplastycznienie używanego granulatu lub mączki. Najczęściej odbywa się to w części urządzenia, w którym znajduje się obracający się ślimak lub ich zestaw. Mają one w środkowej części wał, który stopniowo zwiększa swoją średnicę oraz spiralny element o stałych wymiarach zewnętrznych, jednak sukcesywnie zmniejszających się wolnych przestrzeniach między zwojami, z uwagi na rozszerzający się wał. Ślimak obraca się wewnątrz obudowy, a granulat jest transportowany z rejonów o większej przestrzeni między zwojami do tych, gdzie miejsca jest mniej. Powoduje to sprężanie materiału, który jest jednocześnie podgrzewany za pomocą grzałek umieszczonych w obudowie oraz w ślimaku.

Tworzywo, które zostaje upłynnione i sprężone, przechodzi do miejsca, w którym znajduje się składająca się zwykle z dwóch elementów forma. Przez specjalne gniazdo tworzywo jest wtryskiwane do formy, którą wypełnia, korzystając niekiedy z sieci kanałów i większej ilości gniazd. Gdy porcja tworzywa znajdzie się wewnątrz formy, wykonywany jest jeszcze tzw. dotrysk, który sprawia, że materiał jest „dopychany” do wszystkich miejsc formy, a zarazem ogranicza mogący się pojawić w czasie ochładzania skurcz. Następnym etapem jest otwarcie  formy. Nieruchoma pozostaje część, w której znajdują się gniazda. Po odsłonięciu formy wypraska jest wyjmowana z formy, a jej wnętrze czyszczone i natryskiwane środkiem ograniczającym przywieranie. Następnym krokiem jest ponowne zamknięcie formy i ponowienie wtrysku.

Nowoczesne wtryskarki do tworzyw to urządzenia w dużym stopniu zautomatyzowane, które pozwalają na szybką produkcję oraz uzyskiwanie wyrobów o dużej dokładności wymiarowej i znakomitej jakości.